عهدی برای ندیدن. رباعی

یک راه ... . رباعی

یک راه

از کوی تو، تا کنج دلم، شد یک راه

بگشایی و تـنـها نـشـوم من با آه؟

باید ز خــدا، تو را طلب می‌کردم

لـا حـــول و لـا قـــوة الا بـالله

پ.ن.: دوباره سهم ما از قشنگی‌های عالم، ندیدن است. عزیز علی ان اری الخلق و لا تری ... مهدی جان، تا به کی دیدنت را از خدا بخواهند؟

---

جمعه 18 بهمن 1392 - خوابگاه دانشگاه امام صادق (ع)

جان عباس. رباعی

شده‌ام سست و پراحساس کجایی آقا

دلِ زخمی، نمِ حساس، کجایی آقا

چون شنیدم به عمو سختْ گرفتارْدلی

سیم آخر...، جان عباس، کجایی آقا؟

---

الان گفتم، نمی‌دونم اشکالی داره یا نه، ببخشند و ببخشید.

جمعه 11 بهمن ساعت 21:21