درس زندگی
چرا ما که شیعه هستیم، هنگام رفتار، اقدامات ما برعکس فرمایشات معصومین (ع) است؟ نظر بنده این است که عقده‌های ذهنی ما بعضی وقت‌ها سر باز می‌کنن و آنچه که نباید انجام بشه انجام میشه. پناه ببریم به خدا از شیطان و بیماری‌های روحیمون.
روایت زیر را که برام رایانامه فرستاده‌اند، برای خودمان ملکه کنیم، ان شاء الله.
شـخصی به نام محمد بن فضیل می گوید : خدمت امام هفتم حضرت موسی کاظم علیه السلام رسیدم و عرض کردم : فدایت شوم ، درباره یکی از برادران دینی من کاری را نقل می کنند که من آن را ناخوش دارم ولی هنگامی که از خود او سؤال می کنم انکار می کند با اینکه گروهی از افراد موثق و مورد اعتماد این خبر را برای من نقل کرده اند. حضرت فرمود : ای محمد گوش و چشـم خود را در مقابل برادر مسلمانت تکذیب کن و اگر پنجاه نفر به عنوان شاهد قسم یاد کردند و درباره او چیزی به تو گفتند ولی خود او انکار کرد به گواهی آنان ترتیب اثر مده ، سخن او را بپذیر و گفته آنها را قبول مکن . [ سپس فرمود : ] مبادا چیزی را که مایه عیب و ننگ او و وسیله درهم کوبیدن شـخصیت و شرف انسانی او می گردد منتشر کنی ، زیرا در زمره کسانی قرار خواهید گرفت که خداوند درباره آنها فرموده است : کسانی که دوست می دارند زشتیها در میان مؤمنان پخش شود برای آنها است عذابی دردناک در دنیا و آخرت .
